Ons Blog

Ons Blog

Het wel en wee

Eerste kennis met de toekomstige vader

DSC_3089_bewerkt-3 dubbel connie

Op 5 mei is het dan eindelijk zover en gaan we op weg naar Normandie.Voor de vrijdag avond en zaterdag morgen hebben we hier afgesproken om de eigenaren van de rue die we al enige tijd op het oog hebben te gaan ontmoeten. Via internet hebben we al veel met elkaar gesproken maar uiteraard is dat toch heel anders dan elkaar in het echt te gaan ontmoeten.

De auto is natuurlijk op donderdag al helemaal klaar gemaakt (En ja ook al ga je maar een nachtje, wat neem je weer een bende mee). en als op vrijdag morgen alles is gedaan gaan we dan rond een uur of acht op weg met Chava. Baron en Fay mogen lekker thuis blijven, daar past Edwin op. Gelukkig is het door bevrijdingsdag niet zo heel erg druk op de weg en kunnen we zonder enig oponthoud doorrijden. Met de nodige stops bereiken we uiteindelijk Le Havre, dan zijn er nog twee uitdagende bruggen over de Seine en dan zijn we in de regio Calvados. Omdat we ruim een uur te vroeg zijn voordat we kunnen inchecken in ons verblijf besluiten we nog even naar Honfleur te gaan, en kunnen we ook nog even de toerist uithangen. Het is echt een heel leuk stadje maar een uurtje is toch wel kort maar het is niet anders.

De Chambre de hote is prima. We hebben een mooie kamer en er is een hele ruime omsloten tuin . Wat wel een nadeel is is dat we om bij onze kamer te komen een trap op moeten die redelijk smal en met een draai is. Omdat wij met onze honden eigenlijk nooit traplopen is dit op zich al een uitdaging maar deze is door zijn smalle formaat en draai een ware hel en dus zo minimaal mogelijk naar boven en beneden met mevrouw. Na een maal gesetteld gaan we nog even naar de supermarkt en daarna gaan we op bezoek bij de rue.

Na een klein beetje zoeken op pittoresque landweggetjes (oh jee als we maar geen auto tegen komen want dat past niet...) komen we aan bij het huis waar we hartelijk worden ontvangen door de baasjes en Genius. Ter kennis making wordt er wat gesnuffeld en dat is het eigenlijk wel. Geen rare dingen, ongewenst gesnuffel of opdringerig gedrag, gewoon een hele prettige eerste kennismaking. Binnen nemen we plaats aan tafel en bespreken we een en ander. het is af en toe even afzien vanwege de taal bariere maar gelukkig is daar bij twijvel nog de tablet met de translate optie. We bespreken alles wat voor handen komt en ook alle papieren en gezondheids verklaringen krijgen we. Bovenal is het gewoon heel erg goed te zijn en te zien hoe ontzettend relaxed meneer is. Dan is er even tijd voor een apperative en dan merk je snel dat je een uitputtende dag achter de rug hebt en besluiten we rond een uur of 10 om terug te gaan naar onze Chambre. De volgende dag treffen we elkaar weer... Terwijl we terug rijden doen we dit allebei met hetzelfde gevoel. Dit zit goed.

Zaterdag morgen worden we op tijd gewekt door Chava, en dus tijd om op te staan. Na een goede douche en de boel vast ingepakt te hebben nog maar een keer het obstakel TRAP ondernemen. Mevrouw raakt toch een beetje gewend en het gaat nu redelijk. We doen even een snel een ontbijt en sluiten dan af en vertrekken. In de planning hebben we weer een uurtje vrij en dus gaan we dan ook nog even naar Deauville. Veel hebben we van het stadje niet gezien omdat we de auto aan de verkeerde kant van de haven hebben geparkeerd waardor we eigenlijk op een dood spoor liepen en niet in het dorp terecht kwamen, toch even lekker gewandelt en lekker nat laten regenen gaan we weer terug naar de landweggetjes waar we nu ook zullen kennis maken met de fokker van de reu die ook de dekking zal gaan begeleiden. Ook hier volgt weer een eerlijk en open gesprek wat ons echt heel erg veel vertouwen geeft. We geven aan dat we verwachten dat Chava in juni of juli loops zal worden en dat blijkt wel een probleem in de regio te zijn vanwege toeristische drukte. Alle hotels en nadere overnachtings mogelijkheden zullen rond die tijd volgeboekt zijn en het zal dan zeker niet mogelijk zijn om last minute nog iets te boeken. De oplossing blijkt uiteindelijk simpel want er wordt ons dus gelijk aangeboden om dan bij hen te verblijven. Hoe geweldig is dat. Dan weet je toch echt wel dat het allemaal goed zit, en hoef je toch nergens meer bang voor te zijn.

Na dat we ook alle details hebben besproken over hoe de dekking zal gaan plaats vinden en op welke momenten, is het tijd om te gaan. Nog een lange reis voor de boeg. Een reis waarbij we ons beide realiseren hoe bijzonder deze ontmoeting is geweest. Kennis gemaakt met een reu die werkelijk super relaxed blijkt te zijn. Dat vinden wij toch wel echt het aller belangerijkste. Welke titel een reu ook heeft, of welke gezondheidsverklaring in de pockets zijn, niets weegt op tegen het echte natuurlijke karakter, en dat hebben wij in levende lijve mee gekregen...