Inmiddels is het al weer bijna 2 weken geleden dat Tank is geopereerd aan zijn knie, en gaat het al een stuk beter met hem. De eerste paar dagen kon hij natuurlijk helemaal niets, hij was nog niet voldoende vertrouwd om alleen op het linkerbeen te gaan staan en dus probeerde hij maar zo min mogelijk te bewegen. Probleem was vooral het opstaan en dus is er deze eerste dagen continu iemand bij hem om hem eventueel op de been te helpen. En dus wordt er ook weer heerlijk door de baas op de bank geslapen en dat doet dan toch wel weer aan de puppy tijd (ook al weer bijna een jaar geleden) denken, met dat verschil dat we toen ons geluk niet op konden en we nu vooral bezorgd zijn.
Na drie dagen mochten we het verband verwijderen en daarna begon Tank gelijk al iets makkelijker te bewegen. Wel is het weer even wennen aan dat kale been met alleen nog haar vanaf zijn enkel (hij lijkt wel een beetje op een Konings Poedel). Door het warme weer en het enigszins belasten van het been heeft hij nog een paar dagen last van zwelling in het been maar ook dit wordt na een paar dagen alweer een stuk minder. De eerste paar dagen heeft Tank ook totaal geen eetlust en dus besluiten we hem maar vers te geven, wat hij wel lekker op eet.
Een week na de operatie is het duidelijk dat Tank alweer wat bewegelijker wordt en dat betekent soms dus even afremmen want echt belasten mag hij nog niet. Dit betekent ook Fay en Baron een beetje apart houden want die willen soms wel donderjagen en daar wil Tank dan ook weer aan mee doen wat natuurlijk niet kan. En zo krijgen we zaterdag avond de schrik ook goed te pakken… Terwijl wij gewoon in huis zitten met open tuindeuren ligt Tank lekker rustig buiten op het terras. Baron en Fay liggen lekker bij ons, en dan ziet Tank ineens een konijn door de tuin gaan en bedenkt zich geen moment en wil er met een hoop geblaf achteraan… pff dat was schrikken. En blijkbaar was hij hier zelf ook van geschrokken want even later ligt hij weer na te hijgen op het gras…
Tien dagen na de operatie is de controle dag bij de dierenarts deze kijkt naar het lopen van Tank en controleert het knie gewricht. Gelukkig ziet alles er prima uit. Het kniegewricht kan rustig bewegen zonder pijn. Wel heeft Tank een lichte verhoging en dit moeten we nog even in de gaten houden, maar het is ook heel goed mogelijk dat dit door de drukte omtrent het bezoek komt. En als we thuis zijn blijkt de verhoging al weer wat minder dus weer een zorg minder. We krijgen een paar revalidatie oefeningen mee die we thuis de eerste week nog kunnen doen en dan kunnen we ook langzaam de dagelijkse beweging gaan opbouwen.
Verder gaat het met de rest heel erg goed. Fay heeft ineens bedacht om haar jas vast uit te doen en is dus helemaal uit vacht geraakt en bij Baron laten nu de laatste restjes puppy vacht los, waar we heel erg blij mee zijn want op een bepaald moment ben je de puppy vacht toch echt heel erg zat. Aanstaande zondag gaan we weer gezellig naar Barchum waar we ook Barre weer zullen zien , sinds ons laatste bezoek in Mantgum hebben we hem niet meer gezien en dat is alweer 6 weken geleden en zo lang hebben we hem nog niet moeten missen…