Als de dag van gisteren kan ik me de dit etmaal van 2 jaar geleden herinneren. De laatste 24 uur van Fay’s zwangerschap. Hoe spannend was dat. Natuurlijk wisten we wel voor een deel wat ons te wachten stond maar dit keer was het toch ook wel heel anders. Nu gingen we het echt met zijn tweeën en Fay doen en was er niemand die het beter dacht te weten, nee puur op eigen intuïtie varen... Spannend en toch ook wel een beetje eng. Bovendien waren er die eerste keer maar twee pups en nu wisten we dat er toch in elk geval 4 waren. Die zondag was Fay nog redelijk rustig en ook de nacht verliep redelijk rustig dus in die zin ook geen verschil met de eerste keer. Op maandag begint dan toch de onrust en lijkt de boel toch redelijk op gang te komen. Uiteindelijk zag het er toch niet goed uit en besloten we naar de dieren arts te gaan waar de pups uiteindelijk met een keizersnede zijn gehaald. Gedraaide baarmoeder hoornen bleken uiteindelijk de oorzaak van het probleem en dus hadden we er wel heel erg goed aan gedaan om naar de arts te gaan want anders was het zeker mis gegaan. Aan het einde van de middag gingen we naar huis met 5 prachtig mooie pup 2 reutjes en 3 teefjes.
Wat volgde is een heerlijke puppy tijd waar nu nog steeds met erg veel plezier aan terug denken... Vande (bijna) slapeloze nachten in het begin tot het heerlijk door het gerommel in de puppy bak gewekt worden. De zorg voor zo’n nest is en blijft echt een geweldig mooie maar ook vermoeiende tijd. Maar ik had het voor geen goud willen missen.
Dan volgen de puppy weekenden... bezoekjes van de toekomstige eigenaren in de weekenden, twee van de vier kenden we al redelijk vanuit de Newfy wereld en twee kwamen er “nieuw”. Het was fijn om te zien hoe een ieder goed met elkaar overwerg kon (en nog steeds kan). Natuurlijk ook de bezoekjes van vrienden, ander “Newfy genoten”. Aan het einde van de rit moest er toch een beslissing gemaakt en werden de uiteindelijk namen gegeven.
Chava Fasa was teefje roze... Zij is bij ons gebleven en is inmiddels een behoorlijke dame geworden. Ze is een ontzettende aanhankelijke dame die het af en toe graag voor het zeggen wil hebben... Vooral Baron moet het dan nog al eens ontgelden maar die lijkt daar geen problemen mee te hebben. Voor Tank heeft ze nog steeds volle respect en met mams is ze vaak twee handen op een buik. Qua uiterlijk is het mooi om te zien hoe ze nog steeds aan het veranderen en ontwikkelen is. Soms zie ik haar kijken en dan zie je toch echt duidelijk kenmerken van papa Sador en vaak is het ook twee druppels als Fay.
Cato Fem was teefje paars...Zij kreeg een mooi mandje in Rijssen, twee bazen en een klein baasje die zo ontzettend gek met haar zijn. Ze heeft werkelijk een heerlijk huis vlak bij het bos waar ze dan ook vaak met het vrouwtje te vinden is. Helaas ging het de laatste drie maand minder goed met de gezondheid van haar waardoor ze een tijdje bij “opa en oma” mocht logeren maar gelukkig is het vrouwtje nu weer thuis en is ook Fem weer helemaal blij...
Caya was teefje zwart... Voor haar veel warmte en vriendschap in Beuningen. Een lief en warm gezin waar ze ook zo ontzettend welkom was. Daar was ook maatje Flynn de Labrador maar helaas ging het vorig zomer niet meer zo goed met hem en door ouderdom / ziekte overleed hij. En oh oh wat een verdriet voor Caya, De hele familie maakte zich zorgen... snel kwam er een nieuw maatje en daarmee ook de vrolijkheid van Caya.
Chopin Florian was reutje blauw... Hij werd warm welkom geheten in het mooie Friesland. Daar moest hij het samen met Sem gaan vinden en ook dat gaat heel erg goed. Florian heeft nu al een paar keer mee gedaan met tentoonstellingen en daar en mooie resultaten behaald. En dat zal ook in de toekomst nog verder goed komen, de jongens zijn nog volop in ontwikkeling en nog lang niet af.
Cassanova was reutje groen of wel het varken. Geen idee meer waar deze bijnaam nou precies vandaan kwam maar hij was er gewoon en voor de schrijver zal dat het waarschijnlijk dan ook altijd blijven hihi... Voor Cas een plek in Berg en Dal met twee baasjes en maatje Ollie. Cas is in alles bijna een uitblinker. Hij heeft inmiddels al zijn Zwem brevet B behaald (Brevet A had hij al binnen terwijl hij als jongste – net 8maand en een dag oud- deelnam). Ook doet hij, net zo als Florian, al regelmatig mee met tentoonstelling en haalt daar ook net als zijn broer al mooie resultaten. Cas is kort geleden ook al getest op HD en ED en voor beiden is hij compleet gezond verklaart...
We wilden de verjaardag aanvankelijk gaan vieren door met zijn allen te gaan wandelen maar door dat de gezondheid van een van de eigenaren het op dit moment nog niet toe laat hebben we dit nog even vooruit geschoven, en dan hebben we waarschijnlijk ook het voordeel van een heerlijke lente dag... Maar ik wil het toch nog even zeggen – lieve Caya wat een bikkel van een baasje heb jij gekregen, een enorme strijd heeft zij al achter de rug, en nog een heel traject te gaan maar toch bijna altijd met een mentaliteit van mij krijgen ze er niet onder... echt een hele dikke pluim.
Maar dus hopelijk binnen kort ook een leuke update over onze eigen kleine reünie met een paar leuke foto’s van mams en haar kinderen. Helaas is papa Ambassador er niet meer bij, het is jammer genoeg alweer een jaar geleden dat zijn baasjes hem moesten laten gaan, maar hopelijk zullen zij er zelf dan wel bij zijn.
Voor nu voor alle Fabby’s een hele fijne tweede verjaardag...