De Fabby’s zijn alweer drie maand oud
Gisteren (3 mei) waren de pups van Fay en Sabby alweer 3 maand oud. Het is inmiddels alweer 5 weken geleden dat alle pups naar hun baasjes zijn gegaan en dus waren we best benieuwd hoe het nu met ze zou gaan. Dit keer dus niet alleen een update van ons maar ook van de pups en hun nieuwe baasjes.
Chava Chava is echt een heerlijke meid aan het worden of zoals we het zelf graag omschrijven: Chava is een hele levendige pup. Ze zet de boel graag op stelten en ja we moeten haar wel in de gaten houden om te voorkomen dat ze weer iets ondeugends uithaald. Maar bovenal is het ook een hele lieverd die graag bezig is met het ontdekken van de wereld. Ze speelt heel erg graag met Baron en gelukkig begrijpt hij ook steeds meer hoe dat het beste kan want het is natuurlijk wel even oppassen met die puber. Fay ontfermd zich nog steeds heel erg goed om Chava en corrigeert haar waar nodig.
Vorige week is Chava voor het eerst mee geweest naar het waterwerk in Gieten. En wat een feest was dat. Natuurlijk is er alle aandacht, want dat schattige pupje daar wil iedereen natuurlijk even mee knuffelen. Uiteindelijk mocht mevrouw nog even mee in de boot en dat was natuurlijk geweldig. Chava kon alles even goed bekijken. Daarna mocht ze ook nog even zwemmen maar dat was toch wel even wennen.Bovenal is Chava echt een heerlijk puppenkind waar we veel van genieten en die toch weer zo anders is als Baron.
Caya Caya van het Wilmershof, het teefje met het gele bandje, daarna het witte bandje en tot slot werd het zwart. 29 Maart was het zover en kwam ze, na weken lang geknuffeld te hebben, deze keer mee naar huis. Na een roerig afscheid togen we af richting Beuningen (gld), vrijwel direct kwam ze op schoot geklommen om vanaf daar lekker naar buiten te kijken en me te voorzien van diverse poetsbeurten. De autorit ging, op een enkel piepje na voorspoedig, eenmaal thuis aankomen stond Martijn al buiten te wachten met Flynn, onze zwarte 9 jarige Labrador.De kennismaking verliep rustig en lief, eigenlijk zoals verwacht dus met zijn allen achterom de tuin in en langzaam aan ook het huis verkennen. Wat een rijkdom, en wat liep het soepel en voorspoedig...niet de nacht die erop volgde, de 2e symfonie van Beethoven was er niks bij. De bench was niet bepaald haar plekje waar ze wilde wezen zeg maar. Geef eerlijk toe, het ligt natuurlijk ook veel gezelliger lekker weggekropen tegen Flynn aan en toen was het goed. Benchtraining zijn we beetje bij beetje gaan oefenen overdag en dat gaat nu goed. Het blijft een pup en we weten uit ervaring dat pups zonder toezicht straks aardig huis kunnen houden, dus vinden we het wel belangrijk om ervoor te zorgen dat het wel een fijn plekje wordt voor als we niet in de buurt zijn. 's avonds knijpen we nog een oogje toe, gezien ze beiden in de gang slapen en daar niet teveel kattenkwaad uit kunnen halen.
Caya is inmiddels aardig gewend en op haar plekje hier, het is een heerlijke vrolijke pupperd die goed laat weten wat ze graag wil en mag ze dat niet...nou dan kan ik best even doormorren ;).Maar ze leert snel, pakt dingen snel op en vind het erg leuk om onze jongste kat uit te dagen. Yuna (de jongste) moet nog wat wennen aan haar, maar eerlijk is eerlijk, dat had ze bij Flynn ook een poos. Met Bagheera, onze aanloopkater, was ze snel dikke maatjes, ook als ze elkaar buiten tegenkomen is het eerst even knuffelen. Dat zijn we van hem ook wel gewend, gezien hij eerst vriendschap sloot met Flynn en pas daarna met onze poes.
Kleine wandelingetjes die begint ze nu steeds leuker te vinden, maar ochoch we hebben wat moeten dansen, roepen, geluidjes moeten maken, piepbeestjes mee moeten nemen, ga maar door, om madammeke in beweging te krijgen.Het is veel leuker om je billen in het gras te parkeren en je volle gewicht in de strijd te gooien, want binnen daar is waar ze wezen wil, dat weet ze al heel goed. Kan ik heerlijk met mijn tandjes in de kuiten proberen te bijten van mijn huiselijk personeel of in hun handen (vinden ze helaas niet zo leuk), kan ik heerlijk met beide pootjes in mijn waterbak lekker kliederen om vervolgens door het huis te sompen, of ik kan heel hard tegen het waterbakje van de poezen staan blaffen... Er is iets met de bakje (zodra ze het in haar vizier krijgt gaat ze in de aanval, bakje op zijn kop en blaffen maar.) Ik heb mijn baasjes ook al heel erg laten schrikken, ze dachten dat ik weg was uit de tuin, die ze helemaal afgerasterd hadden langs de struiken...hoe kon dat nu, maar...ik had me gewoon kleingoed verstopt, zie, Bagheera kan heel mooi onder de rand van de trampoline doorkruipen en als ik mijn best doe...dan kan ik dat dus ook. Dan kom je in een kuil onder het doek en daar kan ik heerlijk rollen en graven en me lekker vies maken, maar daar gaan ze nu ook iets op vinden hoorde ik. Mijn vrouwtje helpen in de tuin kan ik ook goed, ga gewoon op de Irissen liggen die net uitkomen, hoeft ze die niet meer te schoffelen...
Kortom... Caya is een heerlijk, lieve, ondernemende en ondeugende pup, lekker speels en goed gefoccussed op ons. Ze groeit als kool, drinkt en eet als de beste. Aan aandacht komt ze niet te kort en gaat er heerlijk voor zitten. We zijn heel blij met onze meissie en genieten met volle teugen en ook Flynn komt weer in beweging en daagt haar lekker uit met een speeltje, zo lief om te zien. Prachtig in zo'n korte tijd, zulke dikke maatjes al. Kunnen we alleen maar zeggen, dankjewel Gert-Jan en Robert voor alle betrokkenheid van jullie bij de nestperiode en alle eerste indrukken die jullie zo intens hebben meegegeven aan jullie kroost. Zeg het nog een keer, zelden zulke betrokken mensen tegengekomen bij het groot- en voortbrengen van een nest. Geweldig om dit zo mee te mogen maken ook als toekomstige eigenaars en die eerste indrukken, die werpen zichtbaar hun vruchten af! Wat een rijkdom...
Dikke knuffles van Caya Sabine Harry Martijn NIels Manouk Sophie en Juulke
en natuurlijk een lebber van Flynn en kopjes van Bagheera en Yuna...
Cato Fem van het Wilmershof Dat is de naam van ons lieve meisje. Ooooh wat zijn we dol op haar. Ze kwam hier binnen en het eerst wat we zeiden: Ze gaat hier nooit meer weg. Het is een heerlijk nieuwsgierig ondernemend beertje wat lekker speelt en op onderzoek uitgaat maar ze vindt het ook geen probleem om een stapje terug te doen wanneer ze aan het spelen is met andere hondjes. Ze draait zich dan netjes op haar rug maar een klein weerstandsblafje kan ze niet altijd nalaten. Ze heeft al heel goed door dat ze wat groter en sterker is dan de meeste hondjes waar ze mee speelt en gooit dan ook heel stoer haar gewicht in de strijd en ook haar dikke poten zorgen dat er toch ook wel hondjes voor haar op de rug gaan liggen. Naast haar nieuwsgierige gedrag is ze ook erg lief. Zoals alle grote Newfounlanders allemaal graag doen ligt zij ook heel graag buiten. Alles maar dan ook alles heb je over om d’r een heerlijk leven te geven. In dat leven krijgt ze alle liefde maar moeten we haar ook bepaalde dingen bijbrengen. Laten ze daar nu cursussen voor hebben.
Fem gaat naar school: Ons meisje is ontzettend leergierig en dat laat ze goed merken ook, maar anderzijds is het een Newfoundlander en dat gedrag laat nog wel eens te wensen over. Bij het zitten wil ze graag laten zien hoe lang ze dát dan kan volhouden en terwijl de andere hondjes alweer trouw het commando ‘volg’ hebben opgevolgd, zit zij nog. Commando “af” is ook zo’n leuke. Heerlijk languit op de zij... Want dat is toch óók ‘af’?? En ... het is nog grappig ook, want dit is natuurlijk echt wel Newfy-eigen. Maar eerlijk is eerlijk, dit hoort erbij maar eigenlijk; de rest doet ze fantastisch. Ze wil dolgraag pleasen maar puur voor de beloning. Als je haar verteld met je allerhoogste stem hoe braaf ze is en hoe knap we haar vinden dan gaat haar koppie op ‘scheef’ haar staart omhoog en zegt ze nog net niet: zie mij! Ik ben de allerbeste...
Dat zelfde allerbeste hondje heeft een opa en oma die ook verzot op haar zijn. Wanneer Fem even alleen zou moeten zitten zijn zij daar om haar op te halen en mee te nemen naar hun huis. En net als de kleinkinderen daar alles mogen, mag Fem dat natuurlijk ook. Dat Fem in de grindsteentjes gaat graven... aach daar kan ze niets aan doen. Dat ze met haar kont op de grashalmen gaat zitten en die paar die daarna nog rechtop staan doodleuk kapot bijt...aach ook dat geeft niet, want ze moeten er toch uit. “Onze Fem” wordt ze genoemd en “ons lieve meisje” en ik moet zeggen; het voelt heerlijk dat ze een geweldig plekkie heeft waar ze meer dan welkom is wanneer dat even nodig mocht zijn.
Hoe verwend kan een puppewub zijn? Welke dame krijgt tegenwoordig nog een eigen ‘kap-tafel’ ? Nou die van ons wel. Op maat gemaakt met bijpassende loopplank (ook van steigerhout). Nu maar oefenen om ertegenop te lopen maar daar krijgt ze alle hulp bij die ze wil..Lenn gaat haar voor en lokt haar op zijn manier met brokjes en lieve woordjes. Ook dit komt goed.
Over brokjes gesproken. Fem was bij Gertjan en Robert natuurlijk al een klein beetje het ‘zorgenkindje’. Zo kreeg ze apart eten van de anderen (want anders was haar bakje leeg en niet door haar maar door een broertje of zusje). Zij kreeg ‘moes’ over de brokjes want dan waren ze misschien iets sneller op. Iets hielp het wel maar veel? Nee. Het liefst heeft ze dat je haar de brokjes uit de hand voert en nee dat heeft niets te maken met de roestvrijstalen voerbak want mevrouw denkt ook zo wanneer ze het in plastic of steen krijgt. Vorige week toch maar (tijdens de enting bij de dierenarts) besloten om de Gastro brok van de Royal Canin te proberen. Het zou kunnen dat ze toch wat last heeft van de maag en/of darmpjes. Baat het niet dan schaadt het niet.
Wat ze wel schaadt zijn de dingen waar ze haar scherpe puppytandjes inzet. Meubels zijn hard en daar bijt ze iets harder in dan in de handen, armen en benen. Maar au. Scherp. Maar ook wanneer het niet zo pijnlijk zou zijn mocht het niet. Het is haar manier om iets verder omhoog te komen te komen op die ladder en dat mag ze lekker op haar eigen loopplank doen.
Gertjan en Robert wij willen jullie bedanken voor de geweldige start wat ons lieve meisje bij jullie heeft gehad. De zorg en liefde van Fay maar ook zeker van jullie. Ook op socialisatie gebied had niemand het beter kunnen doen. Jullie hebben er met volledige overgave aan gewerkt dat deze puppykinderen gelijk overal over konden ‘meepraten’ ze hebben bij jullie de basis gehad voor wat ze nu zijn en dat hebben jullie echt geweldig gedaan.
Bedankt daarvoor maar ook voor het vertrouwen dat dit bijzondere meiske bij ons mag horen. We houden contact.
Liefs Erwin, Lenn en Nadine en een dikke kus van Cato Fem
Casanova Cas
En toen was het zover na 8 weken kwam Cas bij ons wonen.
Hij is vanaf het begin een levendige pup, met een lekker eigen willetje.
Cas wilde niet in de bench en na een week proberen heeft hij een eigen “slaapkamer” gekregen.
De “slaapkamer” (bijkeuken) is in middels zijn vertrouwde plekje om te slapen en te eten.
Cas eet goed en honden koekjes zijn een lekkernij. Slapen is ook een hobby en dan op de rug en alles mag gezien worden. Heerlijk ontspannen dus!
Cas heeft altijd wel iets te doen en houdt van ontdekken...
Hierdoor zijn het baasje en vrouwtje regelmatig naar Karwei geweest om bv. afzet gaas te halen.
Olli en Cas kunnen samen spelen en slapen, maar als Cas het druk heeft denkt Olli “wegwezen”!!
Cas is niet bang aangelegd en gaat op zijn doel af!
De afgelopen weken heeft Cas samen met Olli leuke dingen gedaan zoals naar Animal Event en waterwerk gaan. Cas vindt zwemmen leuk en zijn eerste zwemervaring was samen met zijn baasje en Olli. Geweldig om te zien!
Op Animal Event mocht hij meedoen met de rassenparade en hij stapte parmantig rond. Hier heeft Cas ook ontdekt dat zand leuk is om in te graven. En druk dat Cas het weer had!
Cas vindt het erg leuk om te leren. Spelen met de piepbeestjes is ook een hobby voor Cas.
We zijn gestart met puppytraining en de eerste les zit erop. Cas was natuurlijk erg aanwezig. En als je naast een teckel puppy staat, tja dat blijft interessant ! Het was een ook een komisch gezicht...
Cas heeft een eigen stoffen bench en daar slaapt hij heerlijk in bv. tijdens het waterwerk. Tja, het is ook nog een baby en die heeft slaap en rust nodig.
Rust heeft Cas nodig en die geven wij regelmatig, want hij kan zo actief door blijven gaan. En dan na 5 minuten weer zijn bekende slaapstandje.
Scherpe tandjes die in je kuiten en handen bijten...dat is soms minder leuk. Cas begint dit wel te begrijpen.
Cas voelt zich al thuis bij ons samen met Olli en het is een leuke, lieve en ondeugende pup.
Gert-Jan en Robert, bedankt voor de mooie en gezellige nestperiode van Cas en ook voor ons. Het was erg leuk om elk weekend te komen. Weekend Lutterzand was ook gezellig.
We blijven elkaar natuurlijk regelmatig zien.
Ina, Rob, Olli en Cas