Over ons

In Augustus 2009 hoorden wij dat er een nieuw huis werd gezocht voor een Newfoundlander reu. Tank wilde steeds weer met de kinderen meespelen waardoor deze af en toe bang voor hem werden. Tank was inmiddels gecastreerd om hem rustiger te krijgen, maar dit had weinig geholpen. Na een aantal gesprekken besloten wij Tank een nieuw huis te bieden en hebben we hem opgehaald uit Oosterblokker. Thuis in de Lutte bleek Tank al snel een ontzettend trouwe goedzak te zijn. Tank is een hele rustige Newf. Hij heeft natuurlijk al het nodige meegemaakt bij zijn vorige baas en dit zie je ook terug in zijn karakter hij heeft een sterke drang om het zijn baas naar de zin te maken en zal niet snel kattenkwaad uithalen Bovendien wordt hij erg onrustig wanneer hij alleen thuis moet blijven(verlatingsangst). Tank had nog nooit gezwommen en toen wij de eerste keer bij het water kwamen durfde hij er ook niet in. Pas toen een van ons verder ging zwemmen en deed alsof hij verdronk, overwon hij de angst en dook het water in. Vanaf dat moment was zijn angst overwonnen en vindt hij het water geweldig. Op waterwerk haalt hij met plezier alle attributen uit het water. Doordat we niet de eerste eigenaar zijn van Tank ontdek je na verloop van tijd kenmerken in zijn karakter waarvan je je af vraagt waar dit vandaan komt. Zo wordt Tank ontzettend wild op het moment dat hij een kat ziet (terwijl de oude eigenaar ook een kat had). Ook weten we niets over de afkomst van Tank, hij heeft geen stamboom en dus kunnen we helaas geen familie leden van hem achterhalen. Doordat Tank gecastreerd is moeten we extra veel aandacht besteden aan zijn vacht omdat deze vaak een stuk slechter van conditie word op het moment dat een hond gecastreerd of gesteriliseerd word. In oktober 2011 Kreeg Tank last van zijn linker kniegewricht en moesten we hem laten opereren. Meneer kon niet meer op zijn poot staan en tijdens het uitlaten moesten we hem naar huis dragen. Een TTA operatie was de enige oplossing. Hierbij worden de kniebanden vervangen door Titanium delen, deze zorgen voor de stevigheid en dat de knie weer kan functioneren. Op zich is het voor de hond een behoorlijk pijnlijke operatie en deze moet dan ook nog zo’n drie weken aan de pijnstillers blijven. De eerste paar dagen mag de hond de poot bijna niet belasten en pas na twee a drie weken kan je pas weer aan een hertsel beginnen en mag de hond 5 minuten per keer meer bewegen. Bij Tank is alles uiteindelijk weer goed gekomen, hij kan nu weer rustig meedoen aan een wandeling van 1 a 1,5 uur. Half augustus 2013 was het helaas weer mis en liep Tank weer erg mank. Dit keer bleken de kruisbanden van zijn andere knie helemaal kapot te zijn en dus moest Tank weer worden geopereerd. Gelukkig weten we nu wat ons te wachten staat. Een lange periode van zorg. De eerste tijd kan Tank niet zelf in de benen komen en dus moeten we hem steeds overeind helpen en zoveel mogelijk ondersteunen tijdens het lopen. Maar net als de eerste keer kunnen we later zeggen dat de operatie gelukkig goed is gelukt en Tank goed is hersteld. Lange wandelingen en donderjagen zitten er voor hem niet meer in maar dat hoeft ook niet. Tank blijft altijd bijzonder. Met soms zijn ontzettende humeur en anderzijds weer zijn opgewektheid. Op 23 mei 2016 hebben we helaas afscheid genomen van onze lieve Tank. Het ging gewoon niet meer. In maart hebben we nog zijn verjaardag gevierd maar toen merkten we al dat hij steeds een stukje verder achteruit ging. De nieren werkten niet meer zo goed en ook kreeg hij problemen met zijn rug, wat zijn mobiliteit steeds verder beperkte. Toen dit uiteindelijk steeds verder richting verlamming ging wisten dat dit het einde was. Onze dierenarts is bij ons thuis gekomen en in aanwezigheid van zijn makkers ( op afstand) hebben we afscheid van hem genomen. Daarna hebben we nog even de tijd gegeven voor Fay, Baron en Chava en daarna hebben we hem weggebracht naar het crematorium. Tank zal in onze herrinering altijd voort blijven leven. Hij was een geweldige Jan goed zak die zo hier en daar zijn momenten had. Voor ons zal hij altijd le star de San Remy blijven. **Kenmerken van Tank:** - Een enorme goodwill - Liefde voor kinderen - Gek op die kleine beetjes extra aandacht - Gek op zijn knuffel konijn - Als begroeting altijd kwispelend komen met het konijn of flos in de bek - Een enorme hekel aan katten - Van iedere borstel beurt weer een lebber / knuffel beurt maken - Heeft binnen 5 minuten genoeg van borstelen en gaat alleen nog zitten of liggen - Loopt het liefst zelf met de riem in de bek - In de wijk altijd heel erg langzaam lopen alsof hij niet anders kan ( zielig is) Maar als we dan buiten de wijk zijn is er niets meer aan de hand - Een hele goede conditie als er anderen bij zijn - Le star de St Remy - Als Tank weet dat hij bekeken wordt groeit zijn ego zichtbaar - Dappere Bikkel ( zelfs als de nagel helemaal is geknapt geeft meneer geen kik) - Voetjes over elkaar - Af en toe net iets extra nodig bij het eten - ’s Avonds even bij je op de bank kruipen - Altijd op een ruim veldje moeten poepen - Mee loeien met de sirenes - Sloompie

Wij zijn Robert en Gert-Jan en wonen in de Lutte (Ov). In het voorjaar van 1997 kregen wij onze eerste Newfoundlander Beau. Vanaf het begin waren we stapelgek op deze hond. Beau was een Newf met een lief karakter en een sterke wil. Helaas stierf zij veel te vroeg door een noodlottig ongeval. Een aantal jaar hebben we geen Newfoundlander gehad maar uiteindelijk besloten we toch weer op zoek te gaan naar een Newfy. In 2009 hadden we ons op de wachtlijst laten plaatsen voor een pup. Helaas bleef er uit het nest waar wij ons op hadden in geschreven geen pup over. Via via kregen we te horen dat er voor een reu een nieuw adres werd gezocht, na een en ander hebben overlegd zijn we uiteindelijk naar Oosterblokker gereden om Tank te ontmoeten en waren we meteen verkocht. Tank is gelijk met ons mee gegaan naar huis. We hadden Tank nog maar net in huis toen we telefoon kregen van de fokker waar wij eerder bij ingeschreven stonden. Deze wilde graag meer weten van ons en onze motivatie om een Newf te nemen. Zij hadden twijfels bij een ” koper” en besloten uiteindelijk om toch voor ons te kiezen als nieuwe pup eigenaar. Na een paar bezoekjes konden we uiteindelijk op 26 september Fay ophalen uit Opperdoes. Sinds we Tank en Fay hebben staat ons leven bijna volledig in het teken van deze fantastische honden. Uiteraard vragen deze honden de nodige dagelijkse verzorging, liefde en beweging. In het voorjaar van 2011 hebben wij uiteindelijk besloten dat we in de toekomst graag pups wilden van Fay. Uiteraard wilden wij dit op de juiste manier doen. Dus hebben wij een kennelnaam aangevraagd bij de raad van beheer op kynologisch gebied. Dit was nog een behoorlijk ei om te leggen, je moet een naam uitkiezen waar je beide een binding mee hebt en waar je zeker van bent. Pups die geboren worden zullen die naam daadwerkelijk gaan dragen. Wij zijn beide opgegroeid in Oldenzaal en tussen Oldenzaal en de Lutte ligt landgoed de Wilmersberg. Op dit landgoed waren wij beide als kind regelmatig te vinden en toen wij onze eerste Newf Beau hadden gingen we regelmatig wandelen in dit gebied en dan vaak even een kopje koffie drinken bij het landgoedhotel. Wij hebben uiteindelijk gekozen voor Wilmershof omdat dit ook nog verwijst naar de afkomst van Fay (van t StolzHOF). Op 3 februari 2012 hebben wij bericht ontvangen van de raad van beheer dat onze naam bij de raad en de FCI geregistreerd. En dus was het allemaal officieel. Wij zijn geregistreerd bij de raad van beheer en houden ons aan hun richtlijnen. Voor ons eerste nestje is onze keus gevallen op Casper van Borgende vooral omdat hij toch al het maatje van Fay was. En eind augustus 2012 was het dan echt zover en was Fay weer loops geworden. Na slechts drie keer progesteron prikken was ze er al klaar voor en is Fay gedekt, en glukkig was het meteen goed gegaan en zo is zij op 6 november bevallen van twee prachtige jongens die Barre en Baron worden genoemd. Omdat dit ons eerste nestje was hadden wij van te voren al besloten dat ongeacht het geslacht wij in elk geval een pup bij ons zouden houden. En dus moesten wij een keuze maken tussen de twee heren. Baron is bij ons gebleven En Barre is naar Friesland gegaan. Het eerste nestje zal voor ons altijd heel erg bijzonder blijven, vooral omdat we hier zo ontzettend veel van hebben geleerd. Baron is inmiddels een heerlijk mannneke geworden en gelukkig is het contact met Barre ook nog steeds heel erg goed. Samen hebben we al veel bijzondere momenten meegemaakt en die zullen in de toekomst zeker nog volgen. We hebben het geluk gehad om een jaar later alles nog eens over te kunnen doen. In december werd Fay gedekt door Ambassador van Borghende, wederom een droom die uit kwam, in februari beviel Fay van 5 prachtige pups. 3 meisjes en 2 jongens. We hebben er een heerlijke tijd gehad en met pijn in ons hard moesten we afscheid nemen van 4 pups. Net zoals bij het eerste nest wilden wij ook nu een pup houden. Omdat er dit keer wel meisjes waren bleef er natuurlijk een meisje, Chava Fasa. Ook dit keer willen we de pups zoveel mogelijk blijven volgen. Inmiddels heeft Fay dus twee keer pups gehad. Beide keren is ze met een keizersnede bevallen en dat betekent dat we met Fay geen derde nestje zullen gaan plannen. En dat is ook wel even goed. Nu is het even tijd om te genieten van ons viertal, want nu na ongeveer een half jaar merk je toch ook dat je wel de nodige aanpassingen moet plegen waanneer je 4 Newfs in huis hebt. Baron begint nu langzaam volwassen te worden en ondertussen is ook Chava haar plaatsje binne de roedel te bemachtigen.

In Juli 2009 hadden wij ons in laten schrijven voor een pup van Caitlin van het Stolzhof. Helaas waren alle pups al verdeeld en konden wij geen pup meer krijgen. Caitlin was bevallen van 5 pups en helaas waren wij nummer 6 op de lijst. Toen de pups ongeveer drie weken oud waren werden wij gebeld door de fokker en werd ons gevraagd of wij nog steeds interesse hadden en wat onze motivatie was om een pup van dit ras te kiezen. Uiteindelijk werden wij toch gevraagd om langs te komen en werd ons duidelijk gemaakt dat er twijfels waren bij een van de ” kopers” en konden wij alsnog een pup uitzoeken. Op 26 september konden we uiteindelijk ons “meisje” ophalen uit Opperdoes. Naast Tankie kwam daar toch ineens Fay en waren we compleet… Na Beau hadden we nooit meer gedacht ooit nog weer met Newfs bezig te zijn en daar stonden we dan ineens met een herplaatster en met een pup. Een uitdaging welke we met veel toewijding en plezier zijn aangegaan. Vanaf het begin is Fay een Newf geweest die steeds weer haar mogelijkheden op de proef stelt. Steeds weer probeert zij uit hoe ver ze kan gaan. Dit doet ze met ons, met Tank en met al haar Newfy vrienden die ze regelmatig ontmoet met wandelingen en dergelijke, soms om je slap te lachen en soms ook niet toelaatbaar. Daar waar Tank in eerste instantie denkt aan wat de baas ervan zal vinden denkt Fay juist in eerste instantie aan wat zij er zelf van vindt. Fay vindt het heerlijk om te gaan zwemmen maar werken ho maar. Met waterwerk zwemt ze naar de boot en wijkt ze uiteindelijk uit om een leuk rondje om de boot te zwemmen en met niets terug aan de kant aan te komen. En dan kan ze ook nog verbaast kijken alsof wij het niet snappen terwijl zij zo goed zwemt. Met wandelingen sjanst ze met alle heren die ook aanwezig zijn maar wanneer de heren ingaan op haar avances wil ze er niets van weten en laat dat duidelijk weten aan de heren. Op de gehoorzaamheid cursus die we met haar hebben gevolgd was ze vaak ook vrij selctief met het uitvoeren van de opdrachten. Deze wereden wel gedaan maar als Fay eerst naar links moest en dan naar rechts , draaide zij toch steeds weer de volgorde om en wilde eerst naar rechts en dan naar links. En op het moment dat ze het voor een examen moet doen gaat het wel in een keer op de juiste manier. Bovenal is Fay een hele lieve hond die gelukkig ook steeds meer aandacht begint te krijgen voor haar omgeving en daar rekening mee houdt. Toen Tank ziek in huis lag vanwege zijn knie operatie, hield zij zich erg rustig en daagde hem niet uit om te gaan spelen maar kwam steeds weer snuffelen om te zien of het nog wel ging. Ook vindt ze het af en toe fijn om lekker bij je komen te zitten en wil dan alleen maar pootjes geven en lekker gekriebelt worden op d’r koppie. Met Fay lopen we ook geregeld op honden tentoonstellingen en ook dit is een ware belevenis voor zowel hond als baas ( bazen). Als mevrouw in de ring staat wenst ze geen bekijks en dus moet baas nr 2 zich ergens verdekt opstellen, als die dat niet doet krijgt mevrouw de maling aan alles en doet ze alleen dat wat ze zelf belangerijk vindt. In november 2012 hebben we voor het eerst pups van Fay gehad. Ze is op 6 november 2012 bevallen van twee hele mooie reutjes. Baron is bij ons gebleven en het tweede reutje is in Friesland terecht gekomen en wordt Barre genoemd. Barre en Baron zijn twee geweldige jongens en gelukkig zien we Barre nog heel erg regelmatig, soms op een wandeling of op waterwerk en anders spreken we vaak wel weer wat af met de baasjes. Door persoonlijke inzichten liep dit eerste nest niet zoals wij zelf eigenlijk hadden voorgesteld. De hulp die zich destijds als ervaringsdeskundige had aangeboden ( eigenaar van de reu) bleek uiteindelijk helemaal niet het belang van Fay of het nestje te dienen maar was eigenlijk alleen maar bezig met haar eigen bandje en dat heeft ons achteraf de ogen heel goed doen openen en dus hadden we al vrij snel besloten dat graag nog een keer weer een nestje wilden gaan doen en dan alleen te luisteren naar ons hart en de hond. Op 2 februari is Fay bevallen van 5 pupjes, 3 teefjes en 2 reutjes. En wat heeft ze deze met veel liefde en zorg groot grbracht. Natuurlijk waren wij heel erg blij om uiteindelijk toch nakomelingen van Fay en Ambassador te krijgen. Doordat we ook bij deze bevalling een keizersnede moesten toe passen kunnen we met Fay geen nestje mee plannen. De laatse keer heeft Fay een kanteling van de baarmoeder gehad waardoor een natuurlijke bevalling niet meer mogelijk was en door dat zij dit probleem eens heeft gehad is de kans op herhaling zeer groot, en aangezien het niet is toegestaan om meer dan twee keer een keizersnede bevalling te hebben gaan wij geen nestje meer met Fay plannen. Voor Fay vinden wij dit echt heel erg jammer omdat zij zo een heerlijk moedertje is geweest en wij samen met haar zo ontzettend van het tweede nest hebben genoten, en we natuurijk zeker weten dat ze een volgend nest ook weer geweldig zal doen. Het krijgen van pups is echt een geweldige ervaring. Je krijgt zo'n ongelovelijke sterke band. Samen met mams zorg je ervoor dat die kleine pups het redden. Alles wat je doet kun je alleen maar op gevoel besluiten en dus draait het allemaal op intuiitie, dus back to basic.... **Kenmerken Fay:** - Eigen wil - Veelvraat - Mooie manier van zwemmen - Zelfs nog gefocust op een bewegend blaadje - Het liefst volledig gestrekt languit in de keuken - Nieuwsgierig - Laat geen brutale reuen toe - Altijd in de gaten houden waar Tankie gaat - Beschermend - Laat zich altijd gemakkelijk kammen / borstelen - De wandeling is nooit lang genoeg - Altijd op het randje van de sloot poepen Plassen als een reu. - Naderhand altijd krabben - Alles eter - Soms geen zin om de tandjes te laten zien - Mooie in en in zwarte glanzende vacht - Gek op handstoffers en bezems

Op drie februari 2014 is Fay voor de tweede keer bevallen. Dit keer heeft zij 2 reutjes en 3 teefjes gekregen. Hiervan is 1 teefje bij ons gebleven en haar hebben we Chava Fasa genoemd. Chava betekent zoveel als "adem van leven" en Fasa is een afgeleide van Fay en Sador.

||| | :-- | --: | | Roepnaam: | Baron | | NSHB: | 2903108 | | Geboren | 06-11-2012 | | Vader: | Casper van Borghende | | Moeder: | Fay van het Stolzhof | Baron is geboren uit ons eerste zelf gefokte nestje en daarmee is een grote wens van ons in vervulling gegaan. Op 6 november 2012 is hij twee minuten na zijn broertje Barre middels een keizersnee gehaald. Met Baron hebben we een beetje valse start gemaakt omdat er vruchtwater in zijn longetjes was gekomen waardoor hij niet goed bij zijn moeder kon drinken en we hem met een sonde moesten voeden. Niet erg leuk om te doen maar als je merkt dat het daardoor beter gaat met dat kleine pupje neem je alles voor lief. Na bijna drie weken konden we hiermee stoppen omdat de pups op dat moment zelf pap mochten eten. Het is werkelijk fantastisch om je eigen pup dagelijks te zien ontwikkelen en overal bij aanwezig te zijn, het eerste oogje wat open gaat, het eerste pasje wat wordt gezet noem het maar op. Doordat wij dit nestje maar twee puppy's hadden was het heel erg goed te zien hoe de karakters van beide heren verschilden. Barre altijd drukte maker en baron altijd rustig. Baron is eigenlijk ook wel een beetje lui, doordat hij met de sonde voeding is groot gebracht is hij niet gewend iets te moeten doen om zijn buikje vol te krijgen en dat merken we nog lang door tijdens de voedingen, meneer ging bijna altijd zitten bij de voerbak en viel er soms zelf bij in slaap. Ook toen Baron al bijna vier maand oud was had hij nog steeds de neiging om te gaan zitten tijdens het eten. Op het moment dat Barre werd opgehaald hebben we met Baron ook helemaal geen problemen gehad omtrent het missen van zijn broertje, maar natuurlijk was zijn moeder er nog. Tank wil in het begin nog helemaal niets van Baron weten en dus proberen we die toch nog een beetje apart te houden want voor Baron blijft het natuurlijk heel erg interessant zo’n grote boze beer. Als Baron negen weken is gaan we direct met hem naar de puppy cursus en daar doet hij het redelijk. Als we de oefening maar niet te vaak herhalen want dan is hij het wel gauw zat. Verder vind hij het al prachtig om met water te spelen, zodra we de waterbak vullen zorgt hij ervoor dat deze weer zo snel mogelijk uit de standaard is en gaat vervolgens lekker lopen sjoelen met de bak wat natuurlijk voor de nodige herrie zorgt. Helaas heeft hij dit na een half jaar nog steeds niet afgeleerd en moeten we nog regelmatig op zoek naar de waterbak. In maart was Baron net 4 maand en hebben we met hem meegedaan met de clubmatch van de NNFC. Hier heeft hij zich keurig gedragen en is hij eerste geworden wat waren we trots op ons mannetje. De keur meester vond wel dat hij ietwat pinkte met zijn voorpootje en wilde daarom geen Veel Belovend uit schrijven en adviseerde ons hier wel even naar te laten kijken. Gelukkig bleek dat dit veroorzaakt werd door groeipijn en dus hebben we wat dingen aangepast in zijn voeding en daarmee ging het al snel beter. Baron is inmiddels een heerlijk manneke geworden. Door zijn grote voorkomen vergeet je af en toe dat het eigenlijk ook nog een puber is. Maar hoe oud hij ook is hij is en blijft onze Jan goed zak.Hij doet echt geen enkele vlieg kwaad en gaat graag zijn eigen weg. Chava is helemaal dol op hem en dat gaat soms wel eens te ver, maar tegelijkertijd houdt zij hem ook lekker actief **Kenmerken van Baron:** - Lekker lui - Snapt niets van deuren - Spelen met het water in de waterbak - Sjoelen met de lege bakken - Hartendiefje M&N... - Nieuwsgierig - Knuffelkont - Razend gek met zijn knuffel Lillian - Als de puppy kast open gaat is hij er bij - Gekke 5 minuten